گزاره های سوره نبا
سوره نبا سوره ای است با حال و هوای قیامت، سوره ای تکان دهنده که خواب از سر انسان می پراند و در عین حال سوره ایست که قرایتش موجب استجابت دعاست...
انسان مومن معتقد به قیامت، باید برنامه ریزی دقیقی برای همه اهداف کوتاه مدت و بلند مدت خود داشته باشد و از همه نعمتهایی که خداوند برایش در دنیا جعل و خلق کرده است بهترین استفاده را با رویکرد قیامت داشته باشد.
انسانهای سوره به دو گروه طاغین و متقین تقسیم می شوند که وجه تمایز این دو گروه مساله "اذن" است که اگر زندگی انسان بر اساس سرسپردگی به امر الهی و اذن او باشد نتیجه آن "فوز" است و در صورت سرکشی، "حمیم و غساق" نصیب او خواهد شد.
بر اساس این سوره قیامت تنها یک مآب و بازگشت است، یعنی هر انسانی به اصل خود و آنچه در دنیا برای خود ساخته بازگشت می کند، اگر "رجای حساب" داشته، چنان زیسته که عطای برابر با همان دریافت می کند. پس اهل محاسبه بودن برای خود امری تعیین کننده برای عاقبت انسان است.
در ابتدای سوره که از مساله سوال صحبت شده به انسان می فهماند که باید روحیه حق پذیری را در خود تقویت کند و سوال پرسیدن وی برای دستیابی به حق باشد و نه عناد و گردن کشی.
